emoness. every 4th and 5th of the month. ganito. swell. i am prohibiting myself to be happy every 4th and 5th. just cope with me. allow me to reminisce and be sad once in a while.

june 4. 23rd monthsary SANA. naaalala ko pa rin hanggang ngayon. everytime i wake up at the 4th day of the month, i look forward to his greeting. pero i get nothing. dati masakit pag hindi ako nakakatanggap ng monthsary greeting galing sa kanya. 2 buwan ko na siyang hindi nababati. siguro para sa kanya, isang ordinaryong araw na lang to. wala naman akong magagawa. pilit kinakalimutan ng tao ang masasakit na bagay na nangyari sa kanya. pero ako... hindi ko puwedeng kalimutan yun eh. kasi kung hindi dahil sa kanya, hindi makukumpleto ang buhay ko. kahit masakit man, madami din namang nangyaring sobrang saya. sana somehow, naaalala niya ako.

malapit na din ang birthday niya. pumapatak sa thursday. ibig-sabihin may pasok kami. at dahil classmate ko siya, hindi maiiwasang umiwas. nilalabanan ko din ung urge na magbigay ng something. ibabalik ko nalang siguro si Baby Biel. regalo ko un sa kanya pero hindi ko naibalik. nawala na kasi. kelangan ko na siyang labhan.

ano kayang mangyayari sa pasukan. sa aming dalawa? sana hindi ako mailang. sana hindi ako maapektuhan. sana bumalik sa grade 7. mangarap daw ba ng imposible? hindi ko nga lang alam kung imposible ba talaga un...

swell bakit ba hindi ako nawawalan ng pag-asa pagdating saming dalawa. hindi na ako umaasa pero faith itself is still effing there, haunting me. at sa july 4, birthday ko at 2nd anniversary SANA namin. buti nalang nga saturday un eh. hindi ako malulungkot sa school. hindi ko maipapakita sa kanya kung gaano ko iiyakan ung birthday ko. parang last year lang, ayokong mag-birthday. pero naayos. inayos niya. ngayon kaya, maayos din? i doubt it.

all i can do is smile and pretend that everything's alright.

emoness. every 4th and 5th of the month. ganito. swell. i am prohibiting myself to be happy every 4th and 5th. just cope with me. allow me to reminisce and be sad once in a while.

june 4. 23rd monthsary SANA. naaalala ko pa rin hanggang ngayon. everytime i wake up at the 4th day of the month, i look forward to his greeting. pero i get nothing. dati masakit pag hindi ako nakakatanggap ng monthsary greeting galing sa kanya. 2 buwan ko na siyang hindi nababati. siguro para sa kanya, isang ordinaryong araw na lang to. wala naman akong magagawa. pilit kinakalimutan ng tao ang masasakit na bagay na nangyari sa kanya. pero ako... hindi ko puwedeng kalimutan yun eh. kasi kung hindi dahil sa kanya, hindi makukumpleto ang buhay ko. kahit masakit man, madami din namang nangyaring sobrang saya. sana somehow, naaalala niya ako.

malapit na din ang birthday niya. pumapatak sa thursday. ibig-sabihin may pasok kami. at dahil classmate ko siya, hindi maiiwasang umiwas. nilalabanan ko din ung urge na magbigay ng something. ibabalik ko nalang siguro si Baby Biel. regalo ko un sa kanya pero hindi ko naibalik. nawala na kasi. kelangan ko na siyang labhan.

ano kayang mangyayari sa pasukan. sa aming dalawa? sana hindi ako mailang. sana hindi ako maapektuhan. sana bumalik sa grade 7. mangarap daw ba ng imposible? hindi ko nga lang alam kung imposible ba talaga un...

swell bakit ba hindi ako nawawalan ng pag-asa pagdating saming dalawa. hindi na ako umaasa pero faith itself is still effing there, haunting me. at sa july 4, birthday ko at 2nd anniversary SANA namin. buti nalang nga saturday un eh. hindi ako malulungkot sa school. hindi ko maipapakita sa kanya kung gaano ko iiyakan ung birthday ko. parang last year lang, ayokong mag-birthday. pero naayos. inayos niya. ngayon kaya, maayos din? i doubt it.

all i can do is smile and pretend that everything's alright.